Aan de KeuringsDienst van Waarde
In uw uitzending over Edelstenen beweerde een verkoper aan het eind van zijn “cursus” dat hij een gaatje heeft laten boren in een Turquoise om het te laten onderzoeken, hij vermijdde daarbij zorgvuldig het woord steen en ik leg u uit waarom.
Ik was in het jaar 2000 op doorreis en omdat ik nog een paar uur moest wachten bezocht ik het enige wat een toerist in Albequerque, New Mexico, op een zonnige ochtend kan bezoeken: een boetiekje dat zich afficieerde als een turquoise museum, men had hier de wijsheid in pacht en ik leerde deze dingen: Turquoise is alles dat de kleur turquoise bevat, van groen tot blauw, ook plastic en om maar iets te noemen: een kleurpotlood.
De charlatan die in uw uitzending figureert heeft hier geen flauw benul van waardoor hij keihard door de mand valt. De verkoper in het boetiekje in Albequerque zei het me eerlijk: natuurlijk komt Turquoise hier uit een mijn, het ligt in stroken ver onder de grond. Alleen heb je er weinig aan, het is gewoon de kleur. Het is geen toversteen. De kleur is wat het hem doet.
U zult begrijpen dat ik, na deze indrukwekkende levensles, met een bescheiden aankoop van twee (miniscule) voorbeelden van 5 dollar per stuk met een vriendelijke groet de zaak heb kunnen verlaten. Het doet me deugt dit verhaal na 20 jaar te kunnen navertellen. Die Turquoise heeft me daar zeker bij geholpen.
Olivier Jansen
eindredacteur “Was Dat Nou Waar?” wasdatnouwaar.nl